थेंब पावसाळी

धरेवरी ऊन्हाचे साम्राज्य चाललेले
रानात माथे तरूंचे सुकून झुकलेले
तशात पावसाळा बाप होऊन आला
माळावरी तयाचा झळकतो मुक्त शेला.

घनगर्द सावल्यांनी अचलास घेरलेले
अरण्य अन् उभे उसासे सोडलेले
जळात तटाकाच्या मुक्त विहारतो पक्षी
गोंदून तशीच जातो एक अनामिक नक्षी.

कणा ताठून उभी अंबराई वृद्ध ओली
डोहात कातळाच्या झरा ओततो पखाली
दऱ्यातुनी गहीरी शीळ कानात येते
मंतरूनी मनाला दूर रानात नेते.

डोंगरात राऊळांच्या हिरवळ भोवताली
अलवार फुलांची पखरण घातलेली
जाळीत हेकळीच्या कुजबुज साद कानी
थेंब पावसाळी वेडा रानात गाई गाणी.
               ~~~
               ~~~
        डॉ. कैलास दौंड
      (kailasdaund@gmail.com )















● सावळया मातीला

     सावळ्या मातीला
     जहाला वापसा
     पेरणीचा ठसा
     अंगोपांगी.

     लाघव लव्हाळी
     बहरती सवे
     पाखरांचे थवे
     भरारती.

    लावण्य भुईची
    कापूरी आरती
    मोती गवसती
    सुगंधात.

    अशी सृजनाची
    सर धपापते
    बीज उलंगते
    अंतरात.

      ~~~
      ~~~
       डाॅ. कैलास दौंड
        (kailasdaund@gmail.com )
     



टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

शिक्षणयात्री नरेंद्र गौतम

अविरत शिक्षिका : स्पृहा इंदू

शिक्षणयात्री : कीर्ती काळमेघ-वनकर